اخلاق استفاده از اینترنت

علما در تعریف اخلاق می‌گویند «اخلاق یعنی صفات نفسانی راسخ و پایداری که موجب می‌­شوند افعالی متناسب با آن صفات به سهولت و بدون نیاز به تامل و تروی  از آدمی صادر شود». [۱] و اگر این صفات و افعال در اینترنت ظهور و بروز پیدا کند به آن اخلاق اینترنتی گفته می‎شود.

برخی از علمای دیگر، اخلاق را به معنای خَلق می‌دانند؛ یعنی رفتارهایی که انسان ایجاد می‌کند؛ با توجه به این که اینترنت تنها ابزار است و محتوای آن را کاربران ایجاد می‌کنند، می‌توان تمام قسمت‌های این ابزار را در بحث اخلاق مورد برسی و کنکاش قرار داد که اگر در این محتوای تولید شده: عفّت، شجاعت، حکمت و عدالت رعایت شده باشد دارای فضیلت خواهد بود و به نفع همه انسان‌ها است و اگر چند اصل ذکر شده رعایت نشود باعث تخریب و از بین رفتن اخلاق خواهد بود.

اینترنت مانند چاقوی تیزی است که اگر در اختیار پزشک حاذق و متعهدی قرار بگیرد می‌تواند بسیار از زندگی ها را از مرگ نجات دهد و دل اطرافیان را خاطر آن خوشحال سازد و اگر به دست یک انسان سفاک و خون ریز بیفتد باعث می‌شود زندگی‌ها را به مرگ مبدل سازد، واقعا همین گونه است چرا که اخلاق و اداب و رسوم همانند خون داخل بدن انسان است که اگر این خون با مواد کثیف همراه شود زندگی را نیز دچار مشکل خواهد کرد و بر زندگی دیگران نیز سایه سیاهی خواهد انداخت و اگر در این خون مواد و املاح مفید تزریق شود زندگی روز به روز زیبا تر و لذت بخش‌تر خواهد بود. و این اخلاق و فضائل اخلاقی است که خون و شریان زندگی را سرشار از املاح مفید می کند.

عفت یکی از ارکان اخلاق است که در اینترنت بسیار مورد توجه و نیاز است چرا که معنای عفت این است که: عفت بروز حالتی برای نفس است که به واسطه آن از چیرگی خواسته‌های نفسانی (شهوت ها) جلوگیری می‌شود. [۲]

مرحله اول عفت در اینترنت این است که شخصی که محتوا تولید می‌کند اخلاقا موظف است که محتوایی تولید که عفت در آن رعایت شده باشد؛ به این صورت که تصاویر به اینترنت اضافه کند که باعث تحریک شهوت‌ها نشود، مطالبی را به اینترنت اضافه نماید که در راه شهوت رانی و تمایلات جنسی نباشد، خلاصه این که هر محتوایی که به نحوی ایجاد شهوت و شهوت‌رانی است اخلاقا نباید در این فضا تولید و منتشر بشود.

مرحله دوم عفت مربوط به کاربران و استفاده کنندگان از این محتواها است؛ برفرض این که تولید کنندگان وجدان الهی و انسانی نداشته باشند و هدفشان آلود کردن فضا و تحریک شهوت‌ها و مبتلا کردن دختر و پسر به شهوت و شهوت رانی باشد و بخواهند با سرگرم کردن افراد به این گونه مسائل به اهداف پلید خودشان برسند؛ در این صورت باید کاربران خودشان عفت را رعایت کرده و از دیدن و نگاه کردن  به مطالب تحریک آمیز پرهیز کنند.

همان گونه که پیامبر خدا می‌فرماید: نگاه (به نامحرم) تیز زهرآلودی از تیرهای شیطانی است... [۳]

زهر آلود بودن این نگاه به خاطر این است که انسان با دیدن نامحرم تحریک می‌شود و از آن جا که ممکن است این نامحرم زن شخص دیگری باشد و یا دختری باشد که شرایط ازدواج با شخص نگاه کننده را نداشته باشد، و از ان جا هم که اگر شهوت تحریک شود تنها ارضا شدن و رسیدن به آن زن است که می‌تواند آن را خاموش سازد؛ شخص نگاه کننده در صورتی که بتواند دنبال آن زن افتاده و او را تعقیب می‌کند تا در جای خلوتی شهوتش را تخلیه کند و اگر دسترسی به آن زن به هر دلیلی ممکن نباشد یا دست به خود ارضایی می‌زند و یا این که به زن‌ها و دختراهای دیگر تجاوز می‌کند.

چون ملاک تحریک شدن است؛ فرقی نمی‌کند که این زن را در خیابان ببیند و تحریک شود یا در اینترنت، و سایت‌های آلوده...، به خاطر همین است که انسان وقتی وارد این فضا می‌شود باید عفت را رعایت کند که مبادا با دیدن تصاویر تحریک کننده؛ تحریک شود و برای ارضای آن به دنبال راهی در دنیای واقعی باشد.

با توجه به مطالبی که ذکر شد به این نتیجه می رسیم که اخلاق حتی در فضای مجازی نیز جریان دارد و یکی از مهترین ارکان اخلاق که عفت است اگر رعایت شود این فضا بهترین فضا برای انتقال افکار و عقاید خواهد بود ولی اگر در آن عفت رعایت نشود همانند همان چاقویی می‌ماند که به دست انسان لات و بی عقل افتاده است که کشته شدن همه کاربران قطعی و حتمی است. پس رعایت عفت مساوی است با زندگی و حیات همه کاربران اینترنتی و ترک ان مساوی است با مرگ.

منابع:

[۱]. تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق، ص۵۱ و  بحارالانوار، ج ۶۷، باب ۵۹، ص۳۷۲،
[۲]. عجم مفردات الفاظ القرآن، ذیل ماده «عف
[۳]. «النَّظَرُ سَهمٌ مَسْموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبلیسَ...» [بحار، ج ۱۰۴، ص ۳۸.]