طمع‌ورزی جنسی مردانه ‏در برابر بازیگر زن با کنایات شرم آور +عکس

گزارشی مایوس کننده؛

در صحنه های مختلفی از نمایش، شخصیت اصلی نمایش یعنی پینوکیا (با بازی شهره سلطانی) مورد طمع ورزی جنسی مردان ‏مختلف قرار می گیرد؛ طمع ورزی هایی که با کنایات شرم آوری توامان است.

[-]

اندازه متن

[+]

به گزارش سرویس فرهنگی جام نیوز، تئاتر از جمله هنرهای زیربنایی و مادر است که اگر مورد توجه جدی قرار گیرد می تواند رونق ‏بخش مدیوم های دیگری نظیر سینما و تلویزیون نیز باشد؛ هنری که با جذابیت خود تاثیرگذاری فراوانی دارد و البته به دلایل ‏مختلف کمتر مورد توجه قرار می گیرد.‏

 

خاص بودن هنر تئاتر در ایران سبب آن شده است که معمولا کمتر زیر ذره بین رسانه ها و افکار عمومی قرار گیرد و به همین ‏دلیل می تواند بستری مناسب برای آنانی که سعی در سواستفاده از این فضا دارند، باشد.‏

 

یکی از نمایش هایی که این روزها در تماشاخانه ایرانشهر خانه هنرمندان (وابسته به شهرداری تهران) اجرا می شود تئاتر ‏‏"پینوکیا" است.‏
 

 

 

پینوکیا که بر اساس نمایشنامه استفانو بنینی ایتالیایی و به کارگردانی شهره سلطانی در سالن استاد ناظرزاده روی صحنه رفته، ‏تئاتری است که در کلیت داستان به نحوی نقد دنیای مدرن را دنبال می کند اما استفاده مفرط از شوخی های جنسی آن را به ‏نمایشی تهوع آور تبدیل کرده است.‏

 

 

در صحنه های مختلفی از نمایش، شخصیت اصلی نمایش یعنی پینوکیا (با بازی شهره سلطانی) مورد طمع ورزی جنسی مردان ‏مختلف قرار می گیرد؛ طمع ورزی هایی که با کنایات شرم آوری توامان است البته این کنایات تنها مختص مردان نمانده و از ‏سوی زنان نیز بیان می شود.‏

 

 

به عنوان مثال (و با عرض پوزش از خوانندگان محترم) پینوکیا در صحنه ای مقابل ژپتو (که او را برای بهره برداری جنسی ‏خریده است) برای بیان شناختش از خودش می گوید: «من چشم دارم برای دیدن، گوش برای شنیدن و... و جاهای دیگه ای هم ‏دارم که مطمئنا به کار میاد!» یا در صحنه ای دیگر گربه نره، به بیان خاطرات خود با گربه های ماده در کوچه های بن بست و ‏زیر ماشین ها می پردازد!‏


این نمایش که چند روز پیش به دلیل پوشش نامناسب بازیگران زن، توقیف شده بود و این بار ظاهرا با پوششی بهتر در صحنه ‏حاضر شده اند اما جملات و طعنه های غیراخلاقی در "پینوکیا" موج می زند و مسئولین اداره کل تئاتر وزارت ارشاد ظاهرا تنها ‏به تذکر در خصوص پوشش بسنده کرده اند که البته این اقدام هم پس از انتقادات رسانه ها صورت گرفته بود.‏
 

رقصیدن بی پروای بازیگران زن هم از دیگر موارد عجیب این تئاتر است که باز هم مسئولین نظارتی به راحتی از آن چشم ‏پوشیده اند.‏
 

جدای از اداره کل تئاتر وزارت ارشاد که مشخص نیست بنا بر چه معیاری به این قبیل آثار مجوز می دهد، این سوال از آقای ‏مجید سرسنگی، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران مطرح است که مبنای وی در حمایت از آثار نمایشی چیست و حد و مرزهای ‏اخلاقی در کجای این مبانی قرار دارد؟
 

 

 

چند روز پیش بود که رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای هیات دولت، وضعیت نامناسب فرهنگی را عاملی دانستند که خواب ‏را از چشمان انسان می رباید و از مسئولین دست اندرکار خواسته بودند تا بدون رو در بایستی با مواردی که با ارزش ها در ‏تعارض است، برخورد کنند.‏/ سراج24

هجمه‌های مغرضانه سلفی‌ها علیه فیلم «محمد رسول‌الله(ص)»

همان گونه که پیش‌بینی می‌شد با نزدیک شدن به زمان اکران فیلم سینمایی «محمد رسول الله(ص)» همه جریانات سلفی و وهابی حمله‌های خود را به سمت این فیلم، شدت بخشیدند و هر آنچه که در توان داشتند انجام دادند تا به نوعی این فیلم را به زمین بزنند، غافل از این‌که مالک این فیلم مجید مجیدی یا جمهوری اسلامی نیست، بلکه این کار صاحب دارد که از آن، حمایت نیز خواهد کرد؛ البته این دشمنی‌ها با فیلمی که محورش حضرت رسول (ص) است از سر دلسوزی یا درد دین داشتن نیست، بلکه آنها واهمه دارند که این کار سرآغازی باشد برای اتحاد میان تمامی مسلمانان دنیا.
نکته دیگر این است که هجمه نسبت به این کار در شرایطی رخ می‌‌دهد که هنوز فیلم به نمایش در نیامده و کسانی که از تحریم این کار سخن می‌گویند، فیلم را ندید‌ه‌اند، اما ناجوانمردانه آن را زیر سؤال می‌برند، چون تحجر و حسادت چشمان‌شان را کور کرده و دیگر اعتلای نام زیبای حضرت رسول(ص) برایشان اهمیت ندارد. گواه بارز این ادعا زمزمه به نمایش درآمدن این فیلم در کشورهایی چون مصر، کویت و عربستان است. برای درک بهتر موضوع به برخی از اظهارنظرهای مغرضانه مخالفان این فیلم اشاره‌ای می‌کنیم؛عجمیل النشمی، رئیس کانون علمای شریعت کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و رئیس سابق دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی کویت، درباره  فیلم سینمایی «محمد رسول‌الله(ص)» چنین اظهار نظر کرده است: برای حفظ قدسی بودن پیامبر اکرم(ص) این حرمت را قائل شده‌ایم و بازی در نقش این بزرگان موجب باز شدن باب جرئت یافتن بر تاختن بیش از پیش به اعتقادات و مقدسات اسلامی می‌شود.
وی همچنین افزوده که سخن گفتن بازیگر در جایگاه پیامبر(ص) مستلزم دیالوگ‌هایی است که ممکن است آنها را از آن حضرت بیان نکرده باشند.
عبدالله الشریکه از دیگر اساتید کویتی نیز با اشاره به حدیثی درباره عصمت پیامبران، گفت: نباید با بازی در حال و کلام پیامبران از جمله پیامبر اکرم(ص) سیره آن حضرت را خدشه‌دار کنیم؛ و وقتی بازی در این نقش‌ها حرام شده، دیدن و همراهی با آنها نیز حرام است که خدا می‌فرماید «در گناه و دشمنی همکاری نکنید».
از این دست اعتراضات باز هم نسبت به فیلم محمد رسول‌الله(ص) وجود دارد. اقداماتی که تنها نشئت گرفته از بغض است، اما در میان این اظهارنظرهای مغرضانه نیز بودند سخنانی که نشانی از انصاف را با خود داشتند. طارق الشناوی، منتقد مصری از همگان خواست که فیلم را پس از دیدن نقد و قضاوت کنند. وی بیان کرده است: در سال ۱۹۲۶ الازهر هنگامی که قرار بود «یوسف وهبی» نقش پیامبر اکرم(ص) را بازی کند، به تصویر کشیدن آن حضرت را حرام اعلام کرد و آن را به خلفای راشدین و صحابه گسترش داد و پس از آن عربستان شدیدتر از این فتوا را صادر کرد و این در حالی بود که mbc متعلق به عربستان، آثاری را با به تصویر کشیدن صحابه تولید کرده است.
اظهار نظر دیگر مربوط به احمد بها شعبان، رئیس حزب سوسیالیست مصر می‌شود. وی درباره فیلم «محمد رسول‌الله(ص)» گفته است: ایران دولتی شیعی است و هیچ مانعی برای آنها برای به تصویر کشیدن پیامبر اکرم(ص) و صحابه وجود ندارد و آنها در این باره چون غربی‌ها عمل می‌کنند، اما در این زمینه نباید کار را به حدی برسانیم که در دوران بحران‌های سیاسی منطقه‌ای، بین ایران و جهان عرب اختلافات شدیدی ایجاد شود.
در پایان این مطلب باید به این امر اشاره کرد که کارگردان و تهیه‌کننده این فیلم هم نتوانستند عملکرد ایده‌آلی در اکران فیلم داشته باشند، والا می‌شد با نمایش فیلم برای علمای سراسر جهان شرایطی را فراهم آورد تا دنیا بهتر و بیشتر با چهره رحمانی حضرت رسول(ص) آشنا شود. در ضمن باید توجه داشت که اکران بین‌المللی فیلم هم از اهمیت بسیار بالایی در تاثیرگذاری این کار برخوردار است، برای همین نیاز است تا با بهترین پخش کننده‌ها در این زمینه توافق‌هایی صورت گیرد.
منبع:ایکنا

اعتیادی خطرناک‌تر از مواد مخدر

علی‌ اسماعیلی در گفت و گو با فارس، با اشاره به گسترش اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی اظهار داشت: شبکه‌های اجتماعی جزء موارد نوظهوری هستند که پدید آمده و استفاده از آنها غیرقابل انکار است. گذر زمان و تغییر شرایط از جمله مواردی هستند که باعث گسترش آنها شده‌ و افراد به ناچار از آنها استفاده می‌کنند و این موضوع در تمام جوامع وجود دارد.

این روانشناس گفت: این که چرا افراد از آن استفاده می‌کنند، بستگی به شرایط مختلف دارد. به مرور و در زمان‌های مختلف انواع روش های ارتباطی مثل رادیو، تلویزیون، ماهواره و شبکه‌های اجتماعی به وجود آمده‌اند که مدیریت استفاده از آنها به نوعی به خود ما برمی‌گردد.

اسماعیلی با بیان اینکه آموزش استفاده از شبکه های اجتماعی باید از درون خانواده و از طرف والدین شروع شود، تصریح کرد: در حال حاضر کودکان از سنین ۲ تا ۲.۵ سالگی استفاده از اینترنت، موبایل و تبلت را شروع می‌کنند که لازم است از طریق والدین، مدیریت و زمانبندی شود.

وی افزود: اگر مدیریت استفاده از این شبکه‌ها وجود نداشته و به حالت عادت و اعتیاد درآید، باعث بروز مشکلاتی از جمله اضطراب و فشارهای روانی می شود که در حال حاضر برخی از  کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جامعه ما به آن مبتلا هستند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه والدین در گام اول مدیریت قرار دارند، تصریح کرد: هنگامی که فرزندان از موبایل،‌ تبلت و شبکه‌های اجتماعی استفاده می کنند، والدین محتوای برنامه ها را چک کرده و زمان را مدیریت کنند. همه محتواهای این شبکه ها بد نیست و بازی‌های مناسبی نیز  وجود دارد، ولی باید به محتوای بازی ها دقت کرد تا خشن یا انحرافی نباشند. سختگیری والدین در منع استفاده از این شبکه ها، فرزندان به خصوص نوجوان را حریص تر کرده و ممکن است در خفا به محتواهای نامناسب روی آورند.

اسماعیلی با بیان اینکه والدین با فرزندان خود رابطه دوستانه داشته باشند، یادآور شد: والدین در درجه اول باید بتوانند رابطه دوستانه با کودک و نوجوان خود برقرار کرده تا با هماهنگی همدیگر زمان را مدیریت کنند. آنها باید نوجوانان را با خطرات شبکه های اجتماعی مختلف آشنا کنند، در غیر این صورت فرزندان، دچار مشکلات روانشناختی می‌شوند.

وی افزود: شبکه‌های اجتماعی جذابیت خاصی دارند و وقتی افراد شروع به استفاده می کنند مجبور به ادامه دادن و صرف زمان زیادی می شوند که از درس، مشق و کار خود دور شده و حتی گاهی از خواب شبانه خود می‌زنند تا وارد این شبکه‌ها شوند.

این روانشناس با بیان اینکه والدین شب ها نیز بر فرزندان خود نظارت داشته باشند، اظهار داشت: موبایل و تبلت دور از محل خواب آنها باشد تا وسوسه نشوند استفاده کنند. با این کار، بعد از گذشت چند روز عادت استفاده کردن از بین می رود.

اسماعیلی گفت: در صورت استفاده مداوم از این شبکه ها، فرد دچار اعتیاد به آن می شود که این اعتیاد از بزرگترین و تهدیدآمیزترین اعتیادها بوده و حتی خطرناک تر از مواد مخدر است.  این اعتیاد انحرافات و آسیب‌های اجتماعی متعددی را دامن می زند که باید این خطرات را  به فرزندانمان آموزش دهیم. همچنین از طرف مدارس،‌نهادهای اجتماعی و رسانه‌ها آموزش‌های لازم داده شود.

وی با اشاره به اینکه این وضعیت در بزرگسالان هم وجود دارد، خاطر نشان کرد: خیلی از افراد به طور مداوم در حال چک کردن شبکه‌های اجتماعی هستند که این موضوع به خیلی از اختلافات خانوادگی دامن زده است. وقتی زوجین مدت مدیدی را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند  ارتباط بین آنها، کاهش می یابد که باعث بروز خیلی از مشکلات می شود.

این عضو هیئت علمی داشگاه علامه طباطبایی در ادامه افزود: این مشکلات، در خانواده رخوت به وجود می‌آورد و به جای اینکه افراد با یکدیگر صحبت کنند، نیاز خود را با دیگران در میان می‌گذارند که همین مضوع باعث بروز مشکلات بیشتری می شود.بنابراین مدیریت زمان و محتوا اهمیت دارد.

اسماعیلی با اشاره به وجود شبکه‌های اجتماعی تخصصی تصریح کرد: شبکه‌های اجتماعی تخصصی نیز وجود دارد که استفاده از  آنها را هم باید محدود کرد، چرا که می‌توانند آسیب‌رسان باشند.  باید زمان‌های خاصی از آنها استفاده کرد، به عنوان مثال بعد از ۳۰ تا ۴۰  دقیقه استفاده و چک کردن مطالب، شبکه اینترنتی قطع شود.

وی با بیان اینکه در گذر زمان شبکه‌های اجتماعی جابجا می‌شوند، خاطر نشان کرد: در سال‌های اخیر چندین شبکه اجتماعی مختلف به وجود آمده که بعد از مدتی قدیمی و خارج شده و این فرآیند همچنان ادامه پیدا خواهد کرد. ممکن است در یک سال آینده شبکه‌های دیگری وارد شوند.

این روانشناس افزود:  باید آموزش مدیریت زمان و محتوا را در تمام سنین و قشرهای مختلف جامعه شروع کرد که می‌تواند بر عهده والدین، نهادهای آموزشی مثل آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها و رسانه‌های گروهی باشد.

وی گفت: جلوگیری و بستن شبکه‌های اجتماعی راه مناسبی نیست و  باید آموزش‌های درونی و نهادینه را در اقشار مختلف ایجاد کنیم که در بهبود سلامت جامعه کمک می‌کند.

اسماعیلی با بیان اینکه در کشورهای غربی اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی کمتر از کشور ما اتفاق می‌افتد، یادآور شد: در کشورهای شرقی و جهان سوم اعتیاد به این شبکه‌ها بیشتر است. به عنوان مثال در کشور چین اعتیاد به اینترنت وضعیت اسفباری دارد و بیماران بسیار زیادی در این رابطه بستری بوده و مشاوره می‌شوند.

این روانشناس افزود: کشور ما نیز در معرض این آسیب‌ها خواهد بود که باید جامعه شناسان، روانشناسان و روحانیون به حل این مسئله کمک کنند.

وی گفت: خیلی از کسانی که به صورت اعتیادآور از این شبکه‌ها استفاه می‌کنند کسانی هستند که توانایی ارتباط رودررو را ندارند و نمی‌توانند ارتباط اجتماعی را به صورت سالم برقرار کنند.

منبع: فرهنگ نیوز

هالیوود و اسلام هراسی( تک تیرانداز آمریکایی)

نویسنده: مسعود احتشامی

هالیوود به عنوان بزرگترین کمپانی فیلمسازی جهان، همواره تاثیر و تاثرات فراوان و عمیقی در مناسبات فرهنگی _ سیاسی ملل مختلف داشته است تا آنجا که به جرات می توان گفت بزرگترین جریان تاثیرگذار فرهنگی دنیاست یا دست کم در تحولات منطقه ای و بین المللی، نقشی کلیدی دارد.

از سوی دیگر، فرق و ادیان و نحله های مختلف اعتقادی و فکری نیز در طول تاریخ، جریانات قدرتمندی را ایجاد و رهبری کرده و بر جهت گیری های جوامع بشری سایه انداخته اند.

ناگفته پیداست که هیچ یک از این دو جریان قدرتمند فرهنگی ( مذهب و رسانه هالیوود) نمی توانند نسبت به یکدیگر بی تفاوت باشند و همپوشانی قلمرو آنها، مجبورشان میکند تا هر از گاهی در کوچه های باریک شده ی دهکده جهانی با هم برخورد کنند. تلاش ما در این مجموعه مقالات آن است که با نگاهی گذرا به برخی محصولات کمپانی هالیوود، نوع نگاه این غول فرهنگی را به واکاوی نماییم.

American Sniper

تک تیرانداز آمریکایی

کارگردان: کلینت ایستوود

سال ساخت: ۲۰۱۴

شرکت سازنده: village roadshow pictures

بازیگران: بردلی کوپر، سینا میلر

شروع فیلم  [جنگ] با صدای اذان و پایان فیلم [پیروزی] با نمایش پرچم آمریکا؛ به عبارت دیگر، اسلام و مسلمانان آغازگر جنگ و آمریکا خاتمه دهنده، صلح طلب و پیروز جنگ است. این پیام کلی فیلم تک تیرانداز آمریکایی است. فیلمی که در آن تک تک مسلمانان، چهره یک تروریست شرور را به نمایش می گذارند؛ انسان هایی که فرزند کوچک خود را با یک بمب به سمت نیروهای آمریکایی هدایت می کنند.
اما در نقطه مقابل، سربازان آمریکایی کسانی هستند که حاضر نیستند حتی به سگی که در انجام ماموریت آنها اخلال ایجاد کرده، شلیک کنند. آمریکایی ها افراد انسان دوستی هستند که تمام دغدغه شان برقراری صلح جهانی و حفظ امنیت مردم آمریکا است!
قهرمان فیلم (کریس کایل) گاوچرانی است که با دیدن صحنه حملات به سفارت خانه های آمریکا در برخی کشورها، متوجه می شود که امنیت کشورش در خطر است. او برای حفظ امنیت مردم آمریکا، به ارتش ملحق شده، ماه ها و سال ها دور از همسر و فرزندان خود به جنگ در عراق مشغول میشود و نهایتا به یکی از اسطوره های جنگ با عراق مبدل می گردد.
"کایل" هرگز به خاطر انسان هایی که کشته ابراز تاسف نمی کند و تمام حسرتش، ناتوانی از نجات جان همرزمان کشته شده اش است.
صحنه های هدف گیری و تیراندازی در فیلم، برای علاقه مندان به بازی های کامپیوتری، یادآور بازی های سبک جنگی و تیراندازی است و همچنین مشوق آنها برای ملحق شدن به ارتش و  تجربه بازی در زندگی واقعی.
همچنین استفاده از نام مصطفی، به عنوان خطرناک ترین تروریست فیلم و هدف  اصلی کریس کایل، نمی تواند صرفا یک انتخاب نام اتفاقی باشد.
فیلم تک تیرانداز آمریکایی نماد بارز ترویج مسلمان کشی و معرفی کننده مسلمانان به عنوان بزرگترین خطر تهدید کننده امنیت جهانی است و مانند بسیاری از فیلم های دیگر هالیوود، پیام آور این معناست: «حفظ و تامین امنیت مردم آمریکا» مهمترین اصل وجود عالم هستی است!