عرصه‌های تلاش دشمن برای ضربه‌ به جمهوری‌اسلامی

نزدیک به چهار دهه از پیدایش موجودی مبارک و پدیده‌ای شگفت به نام «جمهوری اسلامی ایران» می‌گذرد و عجیب این‌که گذشت این مدت نسبتا طولانی هم سبب خارج‌شدن دشمنان از شوکِ ناشی از پیدایش آن نشده است! «جمهوری اسلامی» همان نظام مردمی و پربرکتی است که هم به چندین قرن، حکومت پادشاهیِ نامشروع در این مملکت، پایان داد و هم چپاول‌گرانِ بی‌حیای بین‌المللی را - که جای پایشان، بسیار محکم شده بود- از کشور، بیرون کرد. از این رو، عجیب نیست اگر هر روز شاهد ترفندی جدید و شیطنتی تازه، برای مقابله با ملت ایران هستیم.
در این میان، نکته‌ی حایز اهمیت، شناخت راه‌های هجمه و شیوه‌های ضربه‌زدن به جمهوری‌اسلامی است که سبب بالارفتن سطح هوشیاری و ایجاد واکنشی صحیح در میان علاقمندان به انقلاب می‌شود؛ بنابراین بیان برخی از این شیوه‌ها حتما مفید خواهد بود:
یک- هجمه‌ی فرهنگی:
اکنون دیگر بر همگان، معلوم شده است که حرکت مردم ایران در سال 57، حرکتی فرهنگی و مبتنی بر آموزه‌های دینی بود و در سال‌های پس از پیروزی انقلاب تا به امروز هم، همین آموزه‌ها سبب استقامت و پایداری مردم در مقابل هجم عظیم ناملایمات و مشقت‌ها شده است. بنابراین دشمن، تشخیص درستی داده که برای رسیدن به اهدافش، درصدد تضعیف پایه‌های اعتقادی و فرهنگی مردم است. «تهاجم فرهنگی»، «شبیخون فرهنگی»، «ناتوی فرهنگی» یا هر تعبیر دیگری از این دست، همان حقیقت غیرقابل انکاری است که بیش از بیست سال قبل، گوشزد شده و اگر آن‌روز، مشاهده‌ی آثارش برای همه ممکن نبود، اکنون دیگر، هیچ جای انکاری وجود ندارد! دغدغه‌ی فرهنگی هیچگاه از بیان و دهان مقام معظم رهبری نیفتاده است و ابراز نگرانی صریح و شفاف رهبر انقلاب -تنها پس از حدود هفت ماه از روی کار آمدن دولت فعلی- حاکی از عمق مطلب است که نمی‌توان به راحتی از کنار آن عبور کرد.[1]
متاسفانه امروز، منشأ نگرانی فرهنگی فقط محدود به اقداماتی خارج از مرزهای کشور نیست؛ بلکه برخی دستگاه‌های رسمی کشور هم در جهت تضعیف فرهنگ بومی و اسلامی قدم برمی‌دارند و وظایف ذاتی خود را به درستی انجام نمی‌دهند که نمونه‌ی اخیرش مربوط می‌شود به اکران فیلمی زننده در کشور که پس از فروش چند میلیاردی، تازه آقای وزیر ارشاد، سخن از نامناسب بودن این فیلم به میان می‌آورد! که البته فقط در حد حرف، باقی ماند و اقدامی برای توقف نمایش آن، صورت نگرفت![2]
دو- فشار اقتصادی:
حربه‌ی قدیمی و کهنه‌ی دشمن در اِعمال فشار اقتصادی، از آغازین روزهای پیدایش اسلام علیه مومنان، تحمیل شد که نمونه‌ی معروف و بارزش به اتفاقات شعب‌ابی‌طالب بر‌می‌گردد. نکته‌ی قابل توجه در این میان، این است که پیامبرخدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و یاران صادق و مقاومش، هیچگاه حاضر به تسلیم دربرابر آن تحریم اقتصادی نشدند و پس از طی روزهای سخت و مرارت‌‌بار، با سربلندی از آن مهلکه، خارج شدند. این در حالی بود که رسول خدا و یارانش، آن‌روزها نه حکومتی داشتند که به قدرت ناشی از آن، تکیه کنند و نه ظرفیت‌هایی برای استفاده. اما امروز داستان واقعا متفاوت است. کشوری بزرگ با منابع طبیعیِ فراوان و نیروی کار زبده و صاحب‌فکر، نعمت بزرگی است که برای برون‌رفت از هر مشکلی، قابل اتکا و استفاده است. «اقتصاد مقاومتی» که چکیده و خلاصه‌اش همان تکیه به توان داخلی و تقویت تولید ایرانی است باید سرلوحه‌ی کار مسئولان قرار گیرد تا فشارهای سنگین اقتصادی، به ثمر ننشیند.
سه- انواع تلاش‌های سیاسی:
در طول سالیانِ پس از پیروزی انقلاب، دشمنان ملت ایران و بخصوص آمریکا، تمام توان سیاسیِ خود را برای مقابله با جمهوری‌اسلامی بکار بست. البته گستره‌ی مفهوم «تلاش‌های سیاسی» بسیار وسیع است که حتی حوزه‌هایی مثل ورزش، اقتصاد و ... را هم شامل می‌شود. یادمان نمی‌رود که در جریان مسابقات جام جهانی فوتبال در سال 98 میلادی، وقتی ایران و آمریکا همگروه شدند، چه سخنان و اقداماتی از رییس‌جمهور وقت آمریکا -بیل کلینتون- صادر شد که قصد داشت از این مسابقه‌ی فوتبال، بهره‌برداری سیاسی کند که البته با شکست آمریکا در آن مسابقه، ناکام ماند! تحریک افکار دولت‌های دنیا علیه ایران و تلاش گسترده برای خطرناک نشان‌دادن آن، حرکتی است که از ابتدای پیروزی انقلاب تا همین امروز، با شدت ادامه دارد که راه‌حلش تلاش‌های سیاسیِ متقابل جهت خنثی‌کردن سم‌پاشی دشمنان و در مرحله‌ی بعد، معرفی ذات و هویت واقعی دولت‌های مستکبر بخصوص آمریکا به مردم دنیاست.
چهار- تبلیغات وسیع و گسترده:
امروز، رسانه‌ را باید یکی از ارکان حیاتیِ نظام سلطه دانست که مثل قلب تپنده‌ای به جسم استکبار، خون‌رسانی می‌کند. نگارنده معتقد است اگر فقط در مدت کوتاهی، بازوی رسانه‌ای استکبار، قطع شود و چنبره‌ی تبلیغاتی او محو گردد، ساختمان سلطه فروخواهد ریخت و چهره‌ی واقعی و کریه او برملا خواهد شد. حجم گسترده‌ و -در عین حال- هماهنگ رسانه‌های استکباری، سبب شده است تا بتوانند افکار عمومی دنیا را تا حد زیادی، زیر تسلط خود داشته باشند. و در این میان، حاضر نیستند حتی یک رسانه‌ی ناهماهنگ هم مشغول فعالیت باشد و فورا آن را از شبکه‌های ماهواره‌ای حذف می‌کنند. «پرس‌تی.وی»، «هیسپان تی.وی» و «المنار» از جمله شبکه‌هایی هستند که بدلیل ناهماهنگی با نظام رسانه‌ای استکبار جهانی، حق فعالیت آزادانه را ندارند!
به همین دلیل -یعنی یکطرفه بودن رسانه‌های دنیا- شاهد هستیم که دروغ‌های وحشتناک و عجیبی علیه ایران اسلامی، منتشر می‌شود. دروغ‌هایی مثل «محروم بودن اهل‌سنت در ایران از داشتن نماینده در مجلس»، «عدم وجود مساجد مربوط به اهل‌سنت در ایران»، «کشتار و اعدام روزانه‌ی سنی‌ها در ایران»، «ارتباط دوستانه‌ی ایران با اسراییل»(!)، «متفاوت بودن قرآنِ شیعیان»، «ممنوعیت درخواست و دعای مستقیم از خداوند از نظر معارف شیعی»، «اعتقاد شیعیان به خیانت جبرییل در رساندن مقام نبوت»(العیاذبالله) و موارد فراوان دیگر، نمونه‌هایی است که شخص نگارنده در ارتباطهای گسترده با افراد غیر ایرانی با آن‌ها برخورد کرده است!
امروز و با وجود وسایل ارتباط‌جمعی متنوع، بر هر فرد مومن و انقلابی لازم است تا مسئولیت خود را برای زدودن شبهات و ظلم‌ها از چهره‌ی اسلام و انقلاب، ایفا کند که البته نقش نهادهای رسمی، بسیار مهم‌تر و وظایفشان بسیار سنگین‌تر است.
پنج- عوامل خائن:
خیانت را می‌توان یکی از مهم‌ترین رنج‌های آخرین دین الهی دانست که از سوی برخی افراد مدعی مسلمانی -در طول تاریخ- انجام شده و امروز هم «جمهوری اسلامی» به عنوان پرچمدار اسلام ناب، از این آسیب در امان نمانده است. مشکل اصلی دنیای اسلام از صدر تا امروز، مشکل همین ظاهرالصلاح‌هایی است که قیافه‌ی موجهشان، فریبنده و سوابق خوبشان، اغواگر است و به تعبیر امام راحل (رحمه‌الله) «تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام.»[3]
چه بسیار صدمات مهلکی که اسلام عزیز از ناحیه‌ی افراد «طلحه‌گون» و «زبیرمانند» متحمل شده است که تا مدت‌ها آثار آن بر پیکرش باقی ماند. زبان ما از بیان و معرفی برخی مصادیق امروزی خائنان، بسته است و فقط دعا می‌کنیم تا شرّشان به خودشان برگردد.
خلاصه اینکه عوامل پنج‌گانه‌ی فوق -که در سخنرانی اخیر رهبر انقلاب آمده بود-[4] نمونه‌هایی از عرصه‌های تلاش دشمن برای ضربه‌زدن به جمهوری‌اسلامی است که اگر خدای ناکرده با اهمال و غفلت ما همراه شود قطعا موجب صدمات جبران‌ناپذیری خواهد شد.

پی‌نوشت:
[1] امام خامنه‌ای: «یک مسئله هم مسئله‌ی فرهنگ است؛ که آقایان هم حالا معلوم شد که نگرانی دارید، بنده هم نگرانم. مسئله‌ی فرهنگ، مسئله‌ی مهمی است.» (پانزده اسفند 1392 در دیدار با اعضای مجلس خبرگان)
[2] وزیر ارشاد: من پس از اعتراض‌هایی که توسط برخی رسانه‌ها انجام شد، شخصا آن را بازبینی کردم/واقعا فیلم نامناسبی است.
[3] بخشی از نامه‌ی حضرت امام(ره) درباره‌ی عزل حسینعلی منتظری از قائم‌مقامی رهبری
[4] سوم خرداد 1395 در دانشگاه افسرى و تربیت پاسداری امام‌حسین علیه‌السلام