ازدواج غلط!
مقصود
از ایمان و خدا باوری، به عنوان یکی از مهمترین ویژگی همسر شایسته و کامل،
مسلمان بودن در برابر کفر و الحاد نیست؛ زیرا اسلام به معنای مصطلح آن با
صرف گفتن شهادتین تحقق می پذیرد، بلکه باید فراتر از آن فکر کرد،[1] در
حقیقت بهترین شرایط حالتی است که شخص ایمان کامل داشته و در مرحله عمل نیز
پای بند باشد، معمولا در بحث هم کفو بودن این موضوع مطرح است که افراد از
لحاظ اعتقادی با هم وجه اشتراک بالایی داشته باشند و اگر چنین تناسبی
نباشد، این وصلت را مصلحت نمی دانند. در این راستا نامه ای از انجمن بدست ما رسیده که در اینجا بیان می کنیم:
من می خواهم با کسی ازدواج کنم که علاقه ای به دین اسلام ندارد و اصلا
ذهنیت خوبی هم نسبت به اسلام ندارد. البته تو ایران زندگی می کند، من خودم
آدم معتقدی هستم و خانواده ام همینطور، من دنبال راهکاری هستم که ایشان را
به سمت اسلام بکشانم و خوش بینش کنم. لطفا بنده راهنمایی کنید.
پاسخ:
کسی که مبانی اعتقادی او ضعیف است و انگیزه تقویت دینی و اعتقادی نداشته و
یا چنین تربیت شده است، معمولا در خیلی از جاها انسان نمی تواند با این
افراد کنار بیاید و چه بسا مشکلاتی را به همراه داشته باشد، به ویژه برای
شما که اعتقادات و باورهای مذهبی ارزش خاصی دارد، نمی توانید با او زندگی
را ادامه دهید، و امکان تغییر و هدایت این طیف افراد واقعا سخت است و اگر
خودشان نخواهند و تغییر نکنند تلاش شما بی ثمر خواهد بود.
سعی کنید تناسب اعتقادی و ایمانی را جدی بگیرید.
مگر اینکه فرد زمینه هدایت را داشته باشد، در این صورت با تشویق به مطالعه و
تفکر می توان کمکی کرد، منتها این موضوع باید قبل از ازدواج مشخص شود و
شخص اعلام آمادگی را هم بکند و یک پیشرفت واقعی هم مشاهده شود، نه اینکه در
طول زندگی یکی از برنامه های شما تغییر و ساختن همسرتان باشد، بدانید قول و
ادعای او برای تغییر در مقام ظاهر کافی نیست و از جهت دیگر؛ چون زنان
تاثیر پذیرتر از مردها هستند در این ماجرا شاید شما خودتان آسیب ببینید و
افکار و عقاید ایشان بر شما تاثیر منفی بگذارد.
این بحث را در انجمن دنبال کنید: چطور به اسلام علاقه مندش کنم؟
[1]. آیین همسر گزینی، نصیری، علی، ص80، بوستان کتاب،
